(ипчiме)
Кiчииҷек тее полза, кибелiс пазыбох пирим,
Салиҷах таа полза, салаамны чортыбох кӧрим,
Чуғаҷах таа полза, чӱреемнең чылытбох пирим…
Кӧмезек тее полза, кӧглерiмӧк кӧглеп турчам,
Асхынах таа полза, сӧс аазиинаң азан пасчам:
Тарғынах таа полза, турабыста пар табыстар…
Тоғызах таа полза, тох тоғызы парох ам даа,
Хазығас таа полза, хан тамыры хайнанып тур,
Ахчаҷах таа полза, алдана пас чӧрбинчебiс…
Чылығас таа полза, чӱреебiс чазылғаны пар!
Пӱрiҷек тее тiзем… чох, поохти чахайаағымзың!…
Сӧзiҷек тее тiзем… чох, алғымни сӧс сарынзың!
Ипчiмзiң дее тiзем… чох, арғызым сын чанылығ!
Хынызым даа тiзем… азана адын чазырчам!
Эк! Хазых пол! Толғана чӧр оңмас сурлары ӧӧңнең –
Мыннаң артых паза сӧстерiм ооғазахтың аниин
Тузы читсе, поэма синiнҷе саларым… нооза тадииң!
Автор публикации
