Тӧріткен чирім, Хакасиям минің,
Мағаа кӱлінче чарых оттарың.
Чалбах чазыларың, пӧзік тағларың
Пір дее ундулбас минің чӱреемде.
Хайда даа чӧрзем, сағызым синде,
Чарых кӱнніг чир, Хакасиям минің.
Чобағ пілбинчебін синінең хадада,
Хыя парзыннар прай чобағлар!
Ӧрініс синде, кӧӧленіс синде
Хаӌан даа уулбас чиидінең халар.
Кӱрең сырайлығ синің хыстарың
Тоғыста пір дее сарын ӱспинче.
Оларны истіп, шахта істінде
Кӧгліг тоғынча синің оолларың.
Ленин тағлары пӧзии ӱстӱнде
Ӱгредіг алча синің тӧллерің.
Ӧскірген Москва сағаа ӧрінче,
Алғызын ысча пулут ӧтіре.
Чиит іӌелер хайди кӱлінче,
Азахха турған палазын кӧре.
Сах ідӧк сағаа Москва ізенче,
Кӧптің туңмазы — Хакасиям минің.
Уламах ӧңнен, уламох кӱстен,
Сині ундутпас Родина іӌең!
Октябрь, 1958 ч.