Тадар Хан

Читтi ол тус хаҷан пурунғы Алып
Ухчаа хылын тартып, хылчаңнада салча
Соған устиин… Хаттығ хуйахтар хазып,
Тадар сӧснең сырлада хаптырча

Хара хазахтар тӧлi халых чазығын!
Орхаңнап тур орхаңнас артыхтары:
Ниме ӱчӱн тадарыңны пеер тазынып
Ирткен чыллар пуртағы чурухтарын

Чалама чiли аастанҷаң чонға?
Хайдағ ил сағызахты кӧӧлбек тынныға
Молҷап турзың Ай чарых алтында,
Кӱн чории чолы хазых тузында?

Ол мин нимес… Сӧстерiм поза паан
Пос салыбысхан аархыдаң… Хан Тигiр,
Хойралчатхан оох чоныбыстың миилiг
Хылииҷахнаң тадарым чараспаан!

Тӧстең тӧске сӧс сағыл пылаңнааны
Тӧлдең тӧлге айнир кирек ам даа!
Тадар тiлнең Ил Тиңiстiң хайнааны –
Хайҷы тiлi – чӱзер муңнар ухчаа!

Читтi ол тус хаҷан пурунғы Алып,
Тадар тiлi хуйағын хазыр хазып,
Хапты чатхан, чазады кӱңӱр кӧӧн,
Тадар Ханнаң нымаан салча, таң… ӧӧн!

О, тыңнаңардах чанын аның аарлығ,
Муңар чоллығ ухаанҷылазы паарлығ!